دوره های مختلف عالم محاسبات و فضای رایانه ای
استفاده بشر از رایانه یا همان کامپیوتر را می توان در دوره های مختلف تقسیم بندی نمود. در یکی از این تقسیم بندی که توسط واحد تحقیقات شرکت مایکروسافت در گزارش به نام HCI 2020، این دوره ها به چهار قسمت تقسیم شده است:
1. کار با مین فریم های غول پیکر: پردازش گر های مرکزی و اتصال کانال های گوناگون برای ارائه سرویس
2. رواج کامپیوترهای شخصی و استفاده از آن ها به صورت فراگیر ولی شخصی
3. رواج اشکال مختلف رایانه همانند لپ تاب ها، گوشی های تلفن همراه، کامپیوترهای جیبی و ... به صورتی که هر فرد با چندین نوع صور رایانه در روز کار می کند.
4. (آینده) در این فضا به دنبال رواج سنسورهای هوشمند برای فراهم کردن محیط هوشمند
زیر ساخت شبکه ای برای فراهم کردن محیط هوشمند الکترونیکی با استفاده از داده های ذخیره شده توسط سنسورهای مختلف آینده فنی را نوید می دهد.
در دوره چهارم، می توان گفت که جهان دوم (فضای مجازی) در جهان اول تنیده شده است و سعی می شود تا جهان دوم نمود عینی خود را در جهان اول تثبیت نماید. تلاش در این فضای شکل گرفته، راحت کردن و ساده نمودن تعامل انسان با رایانه است. یعنی افراد با استفاده از راه حل های ساده مختلف با رایانه ها ارتباط می گیرند.
ما در کشور در حال گذار از دوره دوم به سوم هستیم که البته سهم دوره سوم برای آنهایی که سواد فاوا (فناوری اطلاعات و ارتباطات) مناسبی دارند، بیشتر است.
راهکار پیشرو برای کشور برای ورود به دوره چهارم
باری حرکت و عملیاتی کردن محیط هوشمند می بایست، نیازهای زندگی فرهنگ مردم ایران شناسایی شده و علاوه بر نیازمندی های روندهای معمول الگوهای فرهنگی و سبک زندگی کشف گردد. این الگوها می بایست با اتصال سنسورهای مختلف از محیط جهان اول شناخته شوند و بر اساس تحلیل آنها، الگوی مربوطه طراحی شود. برای رسیدن به این فضا می بایست گفتمان و زمینه فکری مجریان و توسعه دهندگان سیستم ها به واقعیت شی فرهنگی سوق پیدا نماید.
تا کی می توانیم تصمیم گیرنده باشیم
(آینده فضای مجازی)
آینده فضای رایانه ای به سمت تمرکز گرایی مجازی در حرکت است، به عبارت دیگر افراد با در دست داشتن وسایل ورودی خروجی ساده (IO) به بسترهای ارتباطی متصل گشته و نیازمندی های خود را تامین می نمایند.
اگر بخواهم یک توصیف از این فضا را ارائه نمایم، می توان داستان خیالی زیر را متصور شد:
صبح که از خواب بیدار می شوی، یک لیست از کارهای اولیه صبح گاهی بر روی دیوار اتاقت نقش می بندد. اگر مبتلا به بیماری شبیه دیابت هستی که لازم است آزمایش هایی بر روی غلظت مواد در خون و بدنت تهیه شود، توسط یک چیپ به صورت کاملا خودکار انجام می گیرد و اگر تغییری در دارو یا پرهیز خاصی لازم باشد، به تو پیشنهاد می گردد. در میز صبحانه، گزیده از اخباری که دوست داری نمایش داده می شود. گزیده ای از کارهای روزانه متداول مثل چک کردن موجودی و صورت حساب بانکی بر روی همان میز صبحانه انجام می گیرد. خلاصه تو در محیطی زندگی می کنی صدها و شاید هزاران رایانه بر اساس یک زیر ساخت شبکه در حال انجام فعالیت های کوچک و به هم زنجیر شده می باشند.
این فضای زیر ساخت، زمینه ای را ایجاد می نماید تا نوعی تعامل اطلاعاتی جدی شکل بگیرد. در این فضا که قرار است محیط هوشمند شود و بر اساس تحلیل سنسورهای مختلف از خود واکنش هوشمند نشان دهد، یک پرسش اساسی مطرح می شود، که تا کجا انسان می تواند ادعا نماید که اوست که تصمیم گیرنده می باشد؟
اینترنت نیز به عنوان شاهراه اطلاعاتی در این فضا مطرح است. به گونه ای که مبتنی بر زیر ساخت شبکه ای سرویس های مختلف ارائه می گردد. تجمیع اطلاعات در این فضا برای تامین نیازهای کاربران انجام می گیرد. سرویس دهندگانی مانند گوگل، اسکایپ دست به ارائه سرویس های مکالمه نموده اند که با این منطق قابل توصیف می شود. یعنی در آینده وسایل ارتباطی ساده نقطه شروع این حرکت می باشد.
راهکار پیش نهادی برای متولیان فاوا کشور
حرکت به سمت راه اندازی ارائه دهندگان یکپارچه اطلاعات مبتنی بر رویکرد فرهنگی و نیازهای کاربران ایرانی
به نام هستی بخش تمام هستی
نقش سرویس های الکترونیکی در زندگی امروز ما
چکیده : امروزه سرویس های الکترونیکی زیادی اطراف ما را احاطه کرده است. این سرویس ها و خدمات مبتنی بر زیر ساخت کامپیوتری شامل شبکه، سخت افزار و نرم افزار میباشد. امروز می توان ادعا کرد که زندگی بدون آنها نشدنی و بی معناست. نگاشت هویت فردی ما در سرویس های الکترونیکی را هویت الکترونیکی می نامند. این هویت ها قابل انتقال هستند و امکان جا به جایی دارند.
مقدمه: توسعه بستر رایانه ای در زندگی ما که از حدود 10، 15 سال بیش با رشد بسیار زیادی آغاز شده، سبب راه اندازی خدمات الکترونیکی در زندگی گردیده است. این توسعه چنان پر شتاب بوده است که سبک و شئون زندگی را به سرعت تغییر داده است.
توضیح موضوع: راه حل های فناوری اطلاعات که جهت تسهیل امور زندگی، فراهم کردن ارتباط سریع تر و کم هزینه تر، دوری انسان از کارهای تکراری و ... ارائه می گردد، امروزه بیشتر به صورت سرویس ارائه می گردد. به عبارت دیگر سرویس یا خدمت یک فعالیت است که در راستای تامین و خدمت به یک نیاز شکل می گیرد.
اما انسان موجودی اجتماعی است و ارتباطات جز تغییر ناپذیر برای زندگی اجتماعی می باشد. زمانی که انسان ها از خدمات و سرویس های الکترونیکی استفاده می نمایند، درون این سیستم ها برای خود یک هویت ثبت می نمایند. این هویت همان شناسه ها و کدهایی است که به یک هویت واقعی انسان نگاشت پیدا می کند. همانند شماره تلفن همراه، شناسه کارمندی و ... این هویت ها زمانی که شکل الکترونیکی به خود می گیرند، هویت الکترونیکی هستند. حال تعامل و ارتباط این هویت ها در بستر راه حل های فناوری اطلاعات شکل دیگری از ارتباطات را پدید می آورد، از این نوع ارتباط می توان انتقال شارژ تلفن همراه را مثال زد.
امروز سرویس های گسترده ای در زمینه خدمات دولتی، بهداشتی و سلامت، تجارت، آموزش و... به صورت الکترونیکی ارائه می گردد. این سرویس ها که بعد زمان و مکان را می شکند و به نوعی این محدودیت را برای انسان کم می نماید، با زندگی مدرن ترکیب شده است.
تکنولوژی از نیاز پدید آمده و می آید. نکته مهم آن است که می بایست به صورت درست نیاز تعریف گردد و بر اساس آن راه حل ارائه گردد. بنابر این در حوزه خدمات الکترونیکی نیاز کاربران سرویس ها می بایست به خوبی شناخته و تجزیه و تحلیل گردد و بر اساس آن سرویس متقضی طراحی و ارائه شود. به عبارت دیگر شناخت نیاز کاربر فعلی و نه کاربر که شرایط آن در یک محیط دیگری شکل گرفته است، بسیار اهمیت دارد. این موضوع را می توان تحت عنوان بومی سازی تلقی نمود.
درد دل آخر در حال حاضر یکی از مشکلات ما در کشور عدم اعتماد و استفاده صحیح از سرویس های الکترونیکی است. در مواردی راه حلهای فناوری اطلاعات به جای آن که تسهیل کننده باشند، بازدارنده و مشکل ساز کننده می باشند. به عبارت دیگر فرآیندهای سنتی همچنان کار خود را انجام می دهند و فرآیند های الکترونیکی
