دوره های مختلف عالم محاسبات و فضای رایانه ای
استفاده بشر از رایانه یا همان کامپیوتر را می توان در دوره های مختلف تقسیم بندی نمود. در یکی از این تقسیم بندی که توسط واحد تحقیقات شرکت مایکروسافت در گزارش به نام HCI 2020، این دوره ها به چهار قسمت تقسیم شده است:
1. کار با مین فریم های غول پیکر: پردازش گر های مرکزی و اتصال کانال های گوناگون برای ارائه سرویس
2. رواج کامپیوترهای شخصی و استفاده از آن ها به صورت فراگیر ولی شخصی
3. رواج اشکال مختلف رایانه همانند لپ تاب ها، گوشی های تلفن همراه، کامپیوترهای جیبی و ... به صورتی که هر فرد با چندین نوع صور رایانه در روز کار می کند.
4. (آینده) در این فضا به دنبال رواج سنسورهای هوشمند برای فراهم کردن محیط هوشمند
زیر ساخت شبکه ای برای فراهم کردن محیط هوشمند الکترونیکی با استفاده از داده های ذخیره شده توسط سنسورهای مختلف آینده فنی را نوید می دهد.
در دوره چهارم، می توان گفت که جهان دوم (فضای مجازی) در جهان اول تنیده شده است و سعی می شود تا جهان دوم نمود عینی خود را در جهان اول تثبیت نماید. تلاش در این فضای شکل گرفته، راحت کردن و ساده نمودن تعامل انسان با رایانه است. یعنی افراد با استفاده از راه حل های ساده مختلف با رایانه ها ارتباط می گیرند.
ما در کشور در حال گذار از دوره دوم به سوم هستیم که البته سهم دوره سوم برای آنهایی که سواد فاوا (فناوری اطلاعات و ارتباطات) مناسبی دارند، بیشتر است.
راهکار پیشرو برای کشور برای ورود به دوره چهارم
باری حرکت و عملیاتی کردن محیط هوشمند می بایست، نیازهای زندگی فرهنگ مردم ایران شناسایی شده و علاوه بر نیازمندی های روندهای معمول الگوهای فرهنگی و سبک زندگی کشف گردد. این الگوها می بایست با اتصال سنسورهای مختلف از محیط جهان اول شناخته شوند و بر اساس تحلیل آنها، الگوی مربوطه طراحی شود. برای رسیدن به این فضا می بایست گفتمان و زمینه فکری مجریان و توسعه دهندگان سیستم ها به واقعیت شی فرهنگی سوق پیدا نماید.
تا کی می توانیم تصمیم گیرنده باشیم
(آینده فضای مجازی)
آینده فضای رایانه ای به سمت تمرکز گرایی مجازی در حرکت است، به عبارت دیگر افراد با در دست داشتن وسایل ورودی خروجی ساده (IO) به بسترهای ارتباطی متصل گشته و نیازمندی های خود را تامین می نمایند.
اگر بخواهم یک توصیف از این فضا را ارائه نمایم، می توان داستان خیالی زیر را متصور شد:
صبح که از خواب بیدار می شوی، یک لیست از کارهای اولیه صبح گاهی بر روی دیوار اتاقت نقش می بندد. اگر مبتلا به بیماری شبیه دیابت هستی که لازم است آزمایش هایی بر روی غلظت مواد در خون و بدنت تهیه شود، توسط یک چیپ به صورت کاملا خودکار انجام می گیرد و اگر تغییری در دارو یا پرهیز خاصی لازم باشد، به تو پیشنهاد می گردد. در میز صبحانه، گزیده از اخباری که دوست داری نمایش داده می شود. گزیده ای از کارهای روزانه متداول مثل چک کردن موجودی و صورت حساب بانکی بر روی همان میز صبحانه انجام می گیرد. خلاصه تو در محیطی زندگی می کنی صدها و شاید هزاران رایانه بر اساس یک زیر ساخت شبکه در حال انجام فعالیت های کوچک و به هم زنجیر شده می باشند.
این فضای زیر ساخت، زمینه ای را ایجاد می نماید تا نوعی تعامل اطلاعاتی جدی شکل بگیرد. در این فضا که قرار است محیط هوشمند شود و بر اساس تحلیل سنسورهای مختلف از خود واکنش هوشمند نشان دهد، یک پرسش اساسی مطرح می شود، که تا کجا انسان می تواند ادعا نماید که اوست که تصمیم گیرنده می باشد؟
اینترنت نیز به عنوان شاهراه اطلاعاتی در این فضا مطرح است. به گونه ای که مبتنی بر زیر ساخت شبکه ای سرویس های مختلف ارائه می گردد. تجمیع اطلاعات در این فضا برای تامین نیازهای کاربران انجام می گیرد. سرویس دهندگانی مانند گوگل، اسکایپ دست به ارائه سرویس های مکالمه نموده اند که با این منطق قابل توصیف می شود. یعنی در آینده وسایل ارتباطی ساده نقطه شروع این حرکت می باشد.
راهکار پیش نهادی برای متولیان فاوا کشور
حرکت به سمت راه اندازی ارائه دهندگان یکپارچه اطلاعات مبتنی بر رویکرد فرهنگی و نیازهای کاربران ایرانی
